Vijesti iz Fojnice i okoline
Nedavno smo pisali o profesoru Benjaminu Terziću i svakojutarnjem ritualu ispijanja kahve i čaja u “Malibuu” sa profesorom Junusom Bajrićem.
Tada smo kazali da ovom nerazdvojnom dvojcu moramo posvetiti po poseban tekst jer oni to, itekako, zaslužuju.
Profesor Junus Bajrić je rođen 10.1.1950. godine u Bačkoj Topoli. Razlog? Otac Jusuf je bio vojno lice i nalazio se u službi u tom srbijanskom gradu.
Inače, prof. Junus je porijeklom iz Dubočca, opština Derventa. U Derventi je završio gimnaziju, a Višu pedagošku školu je završio u Banja Luci – smjer tjelesni i zdravstveni odgoj.
Nakon završene Više škole, počinje raditi u Modranu kod Dervente.
Želja za obrazovanjem ga je, ubrzo, dovela u Sarajevo gdje je školovanje nastavio na DIF-u.
Pošto je na 4. godini fakulteta bio vanredan student, životni pit ga je, 03. oktobra 1973., doveo u Fojnicu kakp bi mogao raditi, ali i, istovremeno, biti u blizini fakulteta.
“Namjera mi je bila ostati godinu, dvije, ali priroda i fojnički ljudi su me zadržali ovdje” – govori prof. Junus.
Sa suprugom Slavicom, koja je porijeklom iz Leskovca, se vjenčao 1974. godine i u svome braku su dobili sinove Sašu i Denisa. Prof. Junus nam govori da su obojica u Njemačkoj, a sa njima i njegova jedina unuka.
Godine 1978. prof. Junus dobiva opštinsko priznanje za izvanredan rad u svojoj branši.
Nekada, u isto vrijeme, se nalazio u Inicijativnom odboru za formiranje SMŠ “Zija Dizdarević”.
Pored školskih obaveza, bio je aktivan i van nastave. Igrao je fudbal u FK Fojnica do 1976. godine i saobraćajne nesreće koja je prekinula njegovu fudbalsku karijeru.
Postaje kondicioni trener u FK Fojnica i u tom periodu, za četiri godine, su napredovali tri ranga takmičenja.
Prof. Junus je formirao i muški i ženski košarkaški klub koji su proistekli iz školske košarkaške sekcije.
Posebne uspjehe je imao sa muškim klubom koji su dvije godine proveli u najelitnijem košarkaškom rangu u BiH.
Za svoju predanost nastavi, profesor kaže da se trudio da svaki čas uspije jer nije želio da svoje učenike uskrati za svoje znanje.
U zasluženu penziju, prof. Junus odlazi 2011. godine.
Osim sportskih aktivnosti, profesor je bio i politički aktivan.
Bio je član Saveza komunista, simpatizer Markovićevih reformista, a poslije rata član i potpredsjednik OO SDP Fojnica u periodu od 2000. do 2004. godine. U istom periodu je bio i vijećnik u fojničkom Opštinskom vijeću.
Kazali smo na početku teksta da prof. Junus voli prirodu i, kako on kaže, da više voli šumu nego posjetiti bilo koju svjetsku metropolu.
Ljubav prema gljivama je bila spojnica moga poznanstva sa prof. Junusom.
Kao vrsni mikolog, prof. Junus je bio oduševljen sa fojničkim šumama i njihovim posjedovanjem raznovrsnih i kvalitetnih gljiva. Profesor dodaje i to da je ljubav prema gljivama naslijedio od svoga oca.
Sam profesor kaže da konzumira oko 100 vrsta gljiva.
“Uživam u pripremanju istih, sušim ih, pravim salamure i salate od gljiva. Nadam se da će jednoga dana u Fojnici osvanuti tvornica za preradu gljiva” – za kraj nam govori prof. Junus.
Kao i prof. Benjamin, i prof. Junus je “naturalizovani” Fojničanin, ali svojim životnim radom, karijerom i odnosom prema ljudima je, itekako, zaslužio da se zove legendom našega grada.
Harun Pašalić
