Vijesti iz Fojnice i okoline
Džemal Bijedić, poslije agresije na BiH (1992.-1995.), u probosanskim krugovima je smatran i još uvijek se smatra kao čovjeka koji se borio za Jugoslaviju, ali i Bosnu i Hercegovinu kao potpuno jednaku saveznu republiku dugim republikama kao što su Hrvatska i Srbija.
Kao takvom, u mnogim bh. gradovima se nalaze ulice s njegovim imenom pa tako se i Fojnica našla među njima.
Jedna od dužih ulica u Fojnici, ulica ispod fojničke policijske stanice danas nosi naziv po ovom državniku.
Dio njegove biografije…
Džemal Bijedić (12. april 1917.-18. januar 1977.), bio je jugoslavenski i bosanskohercegovački političar i društveno-politički radnik.
Rođen u Mostaru, od oca Adema i majke Zarife, koji su se doselili iz Gacka, gdje je i odrastao kao potomak ugledne trgovačke porodice.
Rane godine
Džemal Bijedić je osnovnu školu završio u Mostaru 1928. u okviru Vježbaonice Učiteljske škole, a zatim je pohađao Državnu realnu gimnaziju u Mostaru. Kao gimnazijalac pokazuje zanimanje za politiku i postaje simpatizer komunističkog pokreta, kome se priključuje tokom studija na Univerzitetu u Beogradu. Radio je u biblioteci “Petar Kočić” u Beogradu, te u “Muslimanskoj biblioteci” i “Sportskom klubu Velež” u Mostaru.
Oktobra 1939. u Beogradu biva primljen u SKOJ, a decembra 1939. u mostarskoj partijskoj organizaciji primljen je u članstvo KPJ. Četiri puta biva zatvaran u Mostaru od strane tadašnjih jugoslovenskih vlasti.
U januaru 1940. Džemal Bijedić je izabran za sekretara Mjesnog komiteta SKOJ-a u Mostaru (to je prvi mjesni komitet u tom gradu), a sredinom 1940. izabran je za sekretara Oblasnog komiteta SKOJ-a za Hercegovinu.
Drugi svjetski rat
Drugi svjetski rat ga je zatekao u Mostaru, gdje je nakon poraza i raspuštanja jugoslovenske vojske ubrzo bila uspostavljena vlast NDH. Za vrijeme Drugog svjetskog rata kao član Partije aktivno učestvuje u NOB-i.
Nakon strijeljanja sekretara Mjesnog komiteta KPJ za Mostar, Jusufa Čevre – koga su ustaše strijeljale 1. avgusta 1941., Džemal Bijedić je sa skojevskog prešao na partijski rad. Ubrzo zatim je izabran za sekretara Mjesnog komiteta KPJ u Mostaru, da bi kasnije postao sekretar Okružnog komiteta KPJ za južnu Hercegovinu, koji je djelovao na neoslobođenoj teritoriji.
Za čitavo to vrijeme on je u Mostaru živio u dubokoj ilegali, ali je bio vrlo aktivan. Posebno se angažirao u akciji oslobađanja grupe Hrvata iz Ljubuškog koji su se nalazili u mostarskom zatvoru te oslobađanju sekretara Okružnog komiteta KP Hrvatske u Dubrovniku Vinka Morđina Crnog. U Mostaru je ostao do sredine 1942. godine, a nakon čega se prebacuje u Sarajevo.
Za to vrijeme bio je vrlo aktivan u organiziranju ilegalnog partijskog rada u gradu, te slanju dobrovoljaca u partizanske jedinice na slobodnu teritoriju. Otprilike u isto vrijeme u Sarajevo je došao i Avdo Humo, član Pokrajinskog komiteta KPJ za Bosnu i Hercegovinu koji je osnovao novi Mjesni komitet, a u julu 1942. godine za sekretara je bio postavljen Džemal Bijedić.
Tokom svog boravka u Sarajevu Bijedić je u svom političkom djelovanju posebnu pažnju obratio na: stabilizaciju stanja u SKOJ-u, pitanje organizacije, konspiracije i tačnosti u radu. U aprilu 1943. izlazi iz Sarajeva, a ubrzo zatim se sa Šestom istočnobosanskom brigadom našao na Sutjesci sredinom juna 1943. godine. Prošavši golgotu Sutjeske, on se sa istočnobosanskim partizanskim jedinicama probijao prema istočnoj Bosni. Tu je uglavnom i proveo ostatak rata.
Politička aktivnost u SFRJ
Nakon rata postaje pomoćnik ministra unutrašnjih poslova Vlade NR Bosne i Hercegovine, potom 1948. načelnik Uprave za agitaciju i propagandu Centralnog komiteta KP BiH. Bio je i sekretar Oblasnog komiteta KPJ za Hercegovinu, član Izvršnog vijeća SR Bosne i Hercegovine, predsjednik Republičkog vijeća, predsjednik Skupštine SRBiH i predsjednik Saveznog izvršnog vijeća (SIV) 1971 godine. Tragično je preminuo 18. januara 1977. u avionskoj nesreći na letu za Sarajevo. Supruga Razija je poginula zajedno sa Bijedićem. Iza sebe su ostavili troje djece: Dragana, Azru i Milenka.
Uloga u politici BiH
Potpisnik letaka za borbu za autonomiju Bosne i Hercegovine u međuratnom periodu do 1941. Zalagao se za razvitak privrede, primjenu principa radničkog samoupravljanja, promociju Jugoslavije u inostranstvu i jačanje Pokreta nesvrstanih.
Organizator nove bosanskohercegovačke privredne reforme i infrastrukture, izgradnje moderne putne mreže, regionalnih vodovoda, gradskih kanalizacija i telekomunikacija, te 80-ih godina djelimično ostvarenog kulturnog projekta “hiljadu škola”. Za kratko vrijeme susreće važnije svjetske državnike tog vremena: Mao Zedonga, Geralda Forda i Leonida Brežnjeva.
