Šejh Behaudin-ef. Hadžimejlić (1920-1996), imam, šejh i vjerni čuvar tesavvufske tradicije

Znameniti Fojničani

Šejh Behaudin-ef. Hadžimejlić (1920-1996), imam, šejh i vjerni čuvar tesavvufske tradicije

Piše: prof. Mensur-ef. Pašalić

Šejh Behaudin-ef. Hadžimejlić je rođen 14. 3. 1920. godine u Vukeljićima, općina Fojnica. Roditelji mu bjehu šejh Abdulatif-ef. i Fatima-hanuma (Huskić). Uz oca je stjecao osnovna znanja o islamu koja je intenzivno proširio školovanjem u Elči Ibrahim-pašinoj medresi u Travniku. Nakon njenog završetka 1938. godine, u vrlo turbulentnim vremenima posvetio se imamsko-hatibsko-muallimskoj misiji koju je okončao penzionisanjem na poziciji imama u džematu Živčići. Ratne 1943. godine oženio se Ifeta-hanumom (Mustajbegović) iz Busovače sa kojom je dobio sinove Huseina i Abdulatifa te kćerke: Velidu, Melihu (Bilić) i Fatimu (Lušija).  Inače, od ranog djetinjstva šejh Behaudin-ef. je uz babu šejh-Abdulatif-ef. zaranjao u tesavvufsku praksu i duhovnost koja se u Vukeljićima baštini od osnivača tekije šejha Husejn-ef. Zukića (?-1799). Tako je od svog babe i amidže šejh Musa Kjazim-efendije dobio šejhovsku hilafetnamu na osnovu koje je 1961. godine preuzeo brigu i vođenje tekije u Vukeljićima. Punih 35 godina je bdio nas ovom tekijom, njenim razvojem, njegovanju islamsko-tesavvufske prakse i tradicije, terbijetu derviša i čuvanju muslimansko-bošnjačkog identiteta.

U fokusu njegovog djelovanja bila je i ekspanzija tesavvufskog učenja pa je dao poseban doprinos formiranju tekija u Sarajevu, Jajcu, Foči, Tuzli i Malom Zvorniku.

Šejh Behaudin-ef. je aktivno učestvovao u formiranju i institucionalnom pozicioniranju Tarikatskog centra, a bio je i šejh-ul-mešajih u periodu od 1990. do 1996. godine.

U njegovom imamsko-šejhovskom angažmanu naročito mjesto su imali „obični“ muslimani, njihovi halovi, problemi, potrebe i strahovi. Šejh Behaudin-ef. je empatijom, razumijevanjem i dovom razgaljivao njihove duše te Allahovim emrom jačao njihov iman i životni optimizam.

Također, mudro i ustrajno je harmonizirao odnose između Islamske zajednice i tarikata, imama i šejhova, a koje je perfidna komunistička vlast međusobno konfrontirala.

Stoga su ga posjećivale različite značajne ličnosti njegova vremena.

·      Iz Islamske zajednice su dolazili reis-ul-uleme Sulejman-ef. Kemura i Naim-ef. Hadžiabdić, predsjednik Starješinstva IZ-e dr. Ahmed-ef. Smajlović, hafizi Ibrahim-ef. Trebinjac i Ismet-ef. Spahić te druga brojna ulema.

Iz bosanskog tarikatskog miljea gosti su bili šejhovi: Fejzullah-Hadžibajrić, hfz. Mustafa-ef. Mujić, hfz. Zilko-ef. Žolja, Mustafa-ef. Čolić, Mehmed-ef. Hafizović i drugi.

S Kosova je u zijaret dolazio šejh Džemal Šehu, a iz Turske šejhovi: Muhjuddin Ensari, Muzafer Ozeli, Jusuf Nakšiler i ostali.

Posebnu pažnju i poštovanje su iskazivali drżavnici i političari: Alija Izetbegović, predsjednik R BiH, Hasan Čengić, Omer Behmen, Mehmed Žilić, Osman Brka i drugi.

Šejh hadži Behaudin-ef. Hadžimejlić je na Bolji svijet preselio u Vukeljićima 18. 12. 1996. godine, a ukopan je u turbetu svoga djeda šejh Hasan-babe Hadžimejlića!

Neka mu Allah dž. š podari džennetske blagodati!

Fojnica, 29. 4. 2025. godine

prof. Mensur-ef. Pašalić