Vijesti iz Fojnice i okoline
Stariji Fojničani sa iznimnim poštovanjem i dalje spominju Ibrahim-ef. Borića, poznatijeg kao Muallim-efendija, koji je na ovim prostorima paradigma uspješnog imama, posebno učitelja vjere.
Piše: Mensur Pašalić
Ibrahim-ef. je rođen 15.11.1878. godine u Mrkonjić Gradu od oca Šaćira i majke Zlatke Dadović.
Nakon završene medrese 1902. godine prelazi u Fojnicu gdje 52 godine radi kao imam Čaršijske džamije te muallim u gradskim mektebima u Atik-mahali i mektebu kod Porčinog harema.
Do 1948. godine je radio i kao matičar Imamata džemata Fojnica čiju Knjigu vjenčanih i dalje posjedujemo.
Oženio se Fatimom, kćerkom glasovitog Bećir-bega Buljine sa kojom je dobio sinove Abdulaha i Fahrudina te kćerku Zekiju.
Nakon ženidbe kupuje kuću od derviš Rizvan-age Bodovije kod mosta Tabhane, a 1950. useljava u novu kuću u ulici Zahrastin.
Na ahiret je preselio 23.08.1954. godine, a zbog njegovog ugleda i poštovanja, ukopan je u haremu Čaršijske džamije uz prisustvo ogromnog broja džematlija.
Inače, Muallim-efendija je bio sinonim za predani, disciplirani i temeljiti mektebski rad u kome je mnoge generacije Fojničana i Fojničanki naučio arapskom pismu i podučio ih temeljima vjere islama.
Tu njegovu posvećenost islamskoj edukaciji djece u mektebu njegovi učenici nisu nikada zaboravili i dičili su se činjenicom da im je upravo muallim bio Ibrahim-ef. Borić, neovisno koliko su kasnije prakticirali islam u vremenu socijalizma.
Ovom prilikom se sjećam jednog neobičnog detalja iz 1974. godine kada sam preko puta Čaršijske džamije ugledao osobu S.B. koji je uz ogradu od šimšira ležao „mortus pjan“.
Nekolicina fojničkih šereta su ga dozivala, ali bez efekta.
Tada je jedan od njih uzviknuo „Muallim-efendija!“, a S.B. je nakon tog poziva hitro ustao, blago se zaljuljao i rekao: „Kada se spomene Muallim-efendija ne smije se sjediti nego se mora ustati na noge!“
Ibrahim-efendija je bio i uspješan pčelar čiji med je bio kvalitetan i veoma tražen.
Rahmetli Nijaz Dizdarević, nekadašnji ambasador SFRJ u Francuskoj, bio je njegova redovna klijentela. Čak je, prema kazivanju Rešada Dizdarevića, bio jako ljut na braću što mu nisu javili za dženazu r. Muallim-efendije kojoj bi zasigurno prisustvovao.
Zahvaljujemo prof. Galibu Boriću, unuku Muallim-efendije, koji je danas Ajdinu-ef. Behlilu, rukovodiocu Biblioteke Čaršijske džamije, u prisustvu autora ovog teksta, uručio i uvakufio za Biblioteku Kur'an iz koga je učio njegov dedo Muallim-efendija.
